Spowiedź

Dlaczego warto iść na Spowiedź?

Jeżeli dawno nie byłeś(-aś) na spowiedzi, Kościół katolicki serdecznie zaprasza Cię z powrotem i zachęca do udziału w tym pięknym sakramencie uzdrowienia. Zrób krok w wierze – będziesz zaskoczony(-a), jak bardzo poczujesz się wolny(-a) po przystąpieniu do Sakramentu Pojednania. Wielu katolików doświadcza niespodziewanego pokoju, radości, ulgi i miłości. Jezus wzywa także Ciebie, abyś doświadczył(-a) Jego miłosierdzia.

Jakie są korzyści ze spowiedzi?

• Spowiedź pomaga lepiej "poznać siebie". Św. Augustyn i liczni święci oraz doktorzy Kościoła podkreślają znaczenie samopoznania. Poznając siebie, dostrzegamy naszą upadłość i potrzebę Bożej pomocy oraz łaski. Częste przystępowanie do spowiedzi przypomina nam, by polegać na Bogu w uwalnianiu się od grzechów.
• Spowiedź pomaga przezwyciężyć wady. Łaska, którą otrzymujemy dzięki sakramentowi, ułatwia walkę z wadami i zerwanie złych nawyków znacznie skuteczniej niż samodzielne wysiłki bez łaski sakramentalnej.
• Spowiedź przynosi pokój. Poczucie winy z powodu popełnionych grzechów potrafi wprowadzić zamęt wewnętrzny i odbierać radość oraz spokój. Usłyszenie słów Bożego przebaczenia od ust kapłana zdejmuje ciężar i przywraca pokój serca i duszy.
• Spowiedź pomaga stawać się bardziej podobnym do Jezusa. Jezus był doskonale pokorny, hojny, cierpliwy i kochający – doskonały we wszystkim. Czy nie chciałbyś(-abyś) być bardziej pokorny(-a), hojny(-a), cierpliwy(-a) i kochający(-a) jak On? Święci przez wieki czuli to samo i często sięgali po sakrament pojednania, by przemieniać się na obraz Chrystusa – stawali się małymi obrazami Chrystusa.
• Spowiedź wzmacnia naszą wolę. Za każdym razem, gdy przyjmujemy sakrament, Bóg umacnia naszą wolę i samokontrolę, abyśmy mogli opierać się pokusom, które napotykamy w życiu. Stajemy się bardziej zdecydowani podążać za wolą Bożą, a nie za własnymi kaprysami.

Lista korzyści jest długa – trzeba jednak przyjść, aby z nich skorzystać. Regularne przystępowanie do spowiedzi naprawdę może odmienić Twoje życie. Słowa rozgrzeszenia w konfesjonale są piękne: „Odpuszczam tobie grzechy twoje, w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.” Jezus czeka, by Ci przebaczyć – wystarczy prosić. Nie przegap uzdrawiającej mocy spowiedzi.

Dlaczego katolicy wyznają grzechy kapłanowi? Tylko Bóg może odpuścić grzechy...

Sakrament pokuty jest sposobem, który Bóg wybrał do udzielania tego przebaczenia. Jezus wykonywał moc odpuszczania grzechów „abyście poznali, że Syn Człowieczy ma władzę na ziemi odpuszczać grzechy” (por. Mt 9,6). W J 20,21–23 Jezus mówi do apostołów: "Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. I gdy to powiedział, tchnął na nich i rzekł do nich: 'Przyjmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone; a których zatrzymacie, są zatrzymane.'" Kapłan działa w osobie Chrystusa i w posłudze Kościoła, ogłaszając Boże przebaczenie.

Dlaczego otrzymuję pokutę?

Aby dopełnić procesu, narzuca się pokutę. Rozgrzeszenie usuwa grzech, lecz nie naprawia wszystkich zaburzeń, które grzech spowodował. Ponieważ sami nie jesteśmy w stanie w pełni zadośćuczynić Bogu za zło i jego konsekwencje, poprzez jakąś praktykę – modlitwę, ofiarę, uczynki miłosierdzia lub służbę innym – wyrażamy pragnienie naprawienia szkody i uporządkowania tego, co zostało zakłócone. Zadana pokuta uwzględnia sytuację penitent(a) i ma pomagać w jego/jej duchowym dobru; odpowiada w miarę możliwości ciężkości wyznanych grzechów. Pokuta jest w rzeczywistości naszym udziałem w Krzyżu i pomaga zbliżyć się do Chrystusa. Dlatego ważne jest, aby akt pokuty był rzeczywistym lekarstwem na grzech i pomocą w odnowie życia.

Jak często powinienem/powinnam chodzić na spowiedź?

Indywidualna i pełna spowiedź pozostaje zwyczajnym sposobem pojednania z Bogiem i Kościołem. Katolik, który popełnił grzech ciężki, ma obowiązek jak najszybciej szukać przebaczenia w tym sakramencie. W normalnych okolicznościach katolik, który popełnił grzech ciężki, nie powinien przyjmować Komunii Świętej przed otrzymaniem rozgrzeszenia sakramentalnego. Nie tylko Bóg odpuszcza grzechy, ale też udziela mocy łaski, by walczyć z grzechem i umacniać nasze zobowiązanie wobec Boga i Kościoła. Łaska tego sakramentu jest tak mocna, że Wstęp do Obrzędu Pokuty przypomina, iż częste i staranne korzystanie z tego sakramentu jest użyteczne także jako lekarstwo na grzechy powszednie. To nie jest zwykłe rytualne powtarzanie ani jedynie ćwiczenie psychologiczne, ale poważne dążenie do doskonalenia łaski chrztu, aby, nosząc w ciele śmierć Jezusa Chrystusa, Jego życie stawało się w nas coraz wyraźniejsze.

Pięć kroków dobrej spowiedzi

1. Zbadaj swoje sumienie.
2. Bądź szczerze żałosny(-a) za swoje grzechy.
3. Wyznaj swoje grzechy kapłanowi.
4. Postanów poprawę życia.
5. Po spowiedzi wypełnij pokutę zadaną przez kapłana.

Badanie sumienia

Odpowiedz szczerze na następujące pytania:

• Czy używałem(-am) imienia Boga lub imienia Jezusa z szacunkiem?
• Czy oddawałem(-am) cześć Bogu przez codzienną modlitwę?
• Czy starałem(-am) się uważnie uczestniczyć w Mszy, modlić się i śpiewać razem ze swoją parafią?
• Czy okazywałem(-am) miłość rodzicom i innym opiekującym się mną, słuchając ich i wykonując ich prośby?
• Czy okłamałem(-am) rodziców lub nauczycieli?
• Czy byłem(-am) pomocny(-a) dla swoich braci i sióstr?
• Czy byłem(-am) niemiły(-a) wobec innych lub ich źle traktowałem(-am)?
• Czy bawiłem(-am) się uczciwie, unikałem(-am) wyzywania innych lub rozpowszechniania kłamstw o kimś?
• Czy dbałem(-am) o cudze rzeczy, czy wziąłem(-am) coś, co nie należało do mnie?
• Czy dzieliłem(-am) się swoimi rzeczami z innymi?

Różnice w grzechach

Istnieją dwa rodzaje grzechów aktualnych: grzech ciężki (mortalny) i lekki (powszedni). Grzech ciężki jest poważnym wykroczeniem przeciw Bogu, które niszczy życie łaski w duszy. Aby grzech był ciężki, muszą być spełnione trzy jednoczesne warunki: (1) czyn dotyczy poważnej materii; (2) osoba ma wystarczające rozeznanie; (3) osoba działa z pełną wolą. Nie można popełnić grzechu ciężkiego, jeśli materia nie jest poważna (np. ukradnięcie małego ołówka od kolegi), jeśli nie rozumieliśmy, co czynimy (np. ranienie kogoś przypadkowo) lub jeśli nie działaliśmy w pełni wolni (np. pod presją fizyczną czy emocjonalną). Katolik powinien dobrze znać różnicę między grzechem ciężkim a powszednim. Świadome opuszczenie Mszy niedzielnej bez ważnej przyczyny jest uważane za bardzo poważny grzech ciężki.

Przebieg w konfesjonale

1. Mówisz: 'Błogosław mnie, Ojcze, bo zgrzeszyłem(-am). Minęło – (podaj czas) – od mojej ostatniej spowiedzi. Oto moje grzechy.'
2. Wyznaj grzechy popełnione od ostatniej spowiedzi. Po skończeniu powiedz: 'Za te i wszystkie grzechy przeszłe jestem prawdziwie żałosny(-a).'
3. Ksiądz udziela wskazówek, zadaje pokutę i prosi o odmówienie Aktu Skruchy.
4. Akt Skruchy: 'O mój Panie, głęboko żałuję za wszystkie moje grzechy; pomóż mi żyć jak Jezus i nie grzeszyć więcej. Amen.'
5. Posłuchaj rozgrzeszenia udzielonego przez kapłana. Powiedz: 'Dziękuję, Ojcze', następnie opuść konfesjonał i wypełnij zadaną pokutę.

Badanie sumienia według Dziesięciu Przykazań

Jezus czeka, by Ci przebaczyć. Nie przegap uzdrawiającej mocy spowiedzi.